ცნობილია, რომ დედამიწის ზედაპირის ფართობი 10 მლნ. კმ2-ია. აქედან ხმელეთის წილადმოდის 149 მლნ. კმ2. კონტინენტის მეტი ნაწილი მსოფლიო ოკიანის დონეზე მაღლაა (ხმელეთისსახით), ხოლო პერიფერიული ნაწილი მისი წყალქვეშა გაგრძელებაა,კონტინენტური შლეიფის სახით. სტიქიურ მოვლენებს, ბუნებრივიკატასტროფების სახით, ადგილი აქვს როგორც ხმელეთზე, ასევე - წყალქვეშ.ადამიანმა უამრავი კომპლექსი შექმნა ამ კატასტროფების თავიდანასაცილებლად, მაგრამ ბუნებრივია, ყველა სტიქიური მოვლენისწინასწარმეტყველება შეუძლებელია.

დამანგრეველი სტიქიური მოვლემებია: მიწისძვრები, ვულკანიზმი,გრიგალისებური ქარები, ციკლონური ქარიშხლები, ტაიფუნი,თოვლის ზვავები... ბუნებას დიდ ზიანს აყენებს, აგრეთვე, სეტყვაც.

გრიგალი. 1950 წლის ივლისში, საფრანგეთში საშინელიგრიგალი მძვინვარებდა. მის მიერ მიყენებული ზიანი ნამდვილ კატასტროფად იქცა. ქვეყნის ბევრრაიონში ყურძნის, ხორბლისა და კარტოფილის მოსავალი მთლიანად განადგურდა.

1837       წელს კარიბის ზღვაში, ვირჯინიის კუნძულებზე გრიგალმა დაანგრია სიმაგრე, რომელიცნავსადგურის მისადგომებს იცავდა, გიგანტურმა ტალღებმა ნაპირზე კლდის უზარმაზარი ლოდებიგამორიყა. 1881 წელს კი გრიგალმა დიდი გემი ოკიანის დონიდან 3 მეტრზე აზიდულ კლდეებზეშეაგდო.

ციკლონური ქარიშხალი უდაბნოზე გადავლისას ჰაერში იტაცებს ქვიშის მტვრის მასებს დადიდ მანძილზე გადააქვს. 1901 წლის მარტში საჰარის ქარიშხალმა ხმელთაშუა ზღვის სანაპიროზემტვრით დაფარა ქ. ტუნისი. ქალაქში დღის საათებში უკუნეთი სიბნელე ჩამოწვა. მეორე დღესციკლონმა მტვერი გადაიტანა იტალიაში, უნგრეთში, გერმანიასა და დანიაში, ხოლო რამდენიმე ხნისშემდეგ, მოწითალო ფერის მტვერი რუსეთშიც გამოჩნდა. ამ მტვრის გამოჩენა ურალშიც კი აღინიშნა.